Vrij Nederland brengt in de nieuwste uitgave een voorpublicatie uit Ecomodernisme: Het nieuwe denken over groen en groei. Met liefst 9 pagina’s pakt het maandblad flink uit met het hoofdstuk waarin Ralf Bodelier en Marco Visscher het idee van “duurzame ontwikkeling” bekritiseren. Immers, als duurzame ontwikkeling voorop staat, raakt de bestrijding van ziekte en armoede achterop. Die prioriteiten moeten andersom, vinden ecomodernisten.

Duurzame ontwikkeling, betogen zij, “verplaatst de urgentie van het aanpakken van concrete problemen hier en nu naar mogelijke problemen in de toekomst.” Hoe eerlijk is dat als er op dit moment nog 700 miljoen mensen in extreme armoede leven? Zíj geven, zo blijkt uit onderzoeken van de Verenigde Naties onder miljoenen mensen over de hele wereld, de allerlaagste prioriteit aan de bescherming van de natuur en de bestrijding van klimaatverandering. Interesse in groen en milieuvriendelijk gedrag is alleen mogelijk in een omgeving van vrijheid en welvaart.

Milieueconomen weten dat. Wanneer het gemiddelde inkomen van een land toeneemt tijdens een proces van industrialisatie, is er eerst sprake van toenemende milieuvervuiling, die vanaf een bepaald welvaartsniveau weer afvlakt. De verklaring is dat meer geld, betere technologie en politieke wil leiden tot meer mogelijkheden om het milieu op te schonen. Daarom is het verstandiger om arme landen onvoorwaardelijk te laten groeien. Op veel plaatsen in de wereld zijn milieuzorgen vooralsnog luxeproblemen.

Tot slot vragen Bodelier en Visscher zich af in hoeverre het pleit voor duurzame ontwikkeling wel mag gelden als links en progressief. Immers, een revolutionair als Sylvia Pankhurst betoogde dat een socialist streeft naar “overvloed voor iedereen” en “het evangelie van onstuimige rijkdom” predikt. Leon Trotski vatte het radicaal-linkse gedachtengoed eens samen als het vergroten van “de macht van de mens over de natuur” en, als overtuigd antistalinist, het beëindigen van “de macht van de mens over de mens”.

Lees hier het hele boekfragment op de website van  Vrij Nederland.