Bert Wagendorp, algemeen columnist bij De Volkskrant, wijdde zijn column van 8 november 2018 aan het ecomodernisme en de noodzaak van kernenergie.

Ecomodernisme

Door: Bert Wagendorp

[…]

Inmiddels zien we de opkomst van een snel in aantal toenemende nieuwe mensensoort, de ecomodernisten. Die willen een lagere uitstoot bereiken door toepassing van meer kernenergie.

Eén ding is duidelijk: we kunnen heel erg energiezuinig worden, de zeeën volplempen met windmolens en de daken met zonnecollectoren: genoeg zal het niet zijn. Zeker niet wanneer we over tien jaar allemaal elektrisch rijden. De wereldwijde elektriciteitsvraag zal de komende dertig jaar verdubbelen. Om te voldoen aan de vermindering van de CO2-uitstoot die een opwarmingsapocalyps moet voorkomen, moet de ‘low carbon’-opwekking van die zee van energie van 34 nu naar 80 procent in 2050.

Eén plus één = kerncentrales.

Klik hier om verder te lezen.

Marco Visscher, journalist en bestuurslid van Stichting Ecomodernisme, licht in Vrij Nederland zijn boek  De Energietransitie toe.

Zonder kernenergie gaat het ons niet lukken en nog 26 lessen over de energietransitie

De overgang van fossiele naar duurzame bronnen kent in Nederland aanjagers en tegenstribbelaars. Het debat tussen hen lijkt wel een gesprek tussen doven. Journalist Marco Visscher schreef een boek,  De energietransitie, om dat debat te ontrafelen en te onderzoeken of een snelle overgang haalbaar en betaalbaar is.  Hier zijn inzichten in  27 handzame lessen.

Door: Marco Visscher

Als journalist volg ik de verduurzaming al bijna twintig jaar. Ik schreef over  cradle-to-cradle, de waterstofeconomie, klimaatvluchtelingen,  transition towns, de invloed van vleesconsumptie op de CO₂-uitstoot,  you name it. Van dichtbij heb ik gezien hoe onderwerpen rondom de duurzame energie doorbraken naar een groter publiek.

En net toen niemand het meer verwachtte, drong het onderwerp zelfs door tot Mark Rutte. Aan het Binnenhof wordt nu eindelijk werk gemaakt van een ambitieus klimaatbeleid. Wel is de glans er een beetje af, nu is gebleken dat sommige van de sectortafels te vrijblijvend werk hebben geleverd, dat door de rekenmeesters onmogelijk valt te beoordelen.

Terwijl de belangstelling voor de energietransitie groeide en de overheidsplannen duidelijker werden, werd het steeds onduidelijker of we nu wel of niet konden afkicken van onze verslaving aan fossiele brandstoffen. De ene dag lezen we dat de overgang naar duurzame bronnen heel goed mogelijk is, als we het maar willen, en dat die ook nog prima betaalbaar is – ja, zelfs goed is voor de economie. De andere dag wordt gewezen op een technische hindernis die zo’n overgang fundamenteel belemmert waardoor de hele transitie een economische ramp van immense proporties zal zijn.

Wat en wie moeten we nu geloven?

Klik hier om verder te lezen.

Marco Visscher:  De energietransitie: Naar een fossielvrije toekomst, maar hoe? –  uitgeverij Nieuw Amsterdam, €16,99

Energiecorrespondent Bert van Dijk van Het Financieele Dagblad interviewde Michael Shellenberger (47), oprichter en directeur van Environmental Progress. Shellenberger was in Nederland voor een lezing in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam op maandag 22 oktober, waar hij zich hard maakte voor kernenergie.

‘Het beste energieafval is kernafval’

Milieuactivist Mike Shellenberger is een van de grootste lobbyisten voor kernenergie. Een interview over een verguisde energiebron. ‘Ik geloof dat kernenergie essentieel is om alle mensen uit de armoede te halen en tegelijkertijd het milieu te beschermen.’

Door: Bert van Dijk

‘De jonge generatie is bezorgder om klimaatverandering dan om een kernoorlog.’ –   Shellenberger

Begin een discussie over kernenergie en binnen een mum van tijd is het gesprek gepolariseerd. Michael Shellenberger (47) weet er alles van. Hij is via zijn boeken, TED-talks en optredens bij Amerikaanse televisiezenders een van de grootste lobbyisten voor kernenergie en ligt daardoor constant in de clinch met anti-kernenergieactivisten.

Onlangs nog, toen hij anti-kernenergieclub  Wise  beschuldigde niet met hem in debat te willen. ‘Leugenaar’, kreeg hij terug te horen.

Shellenberger is fel en uitgesproken, maar ziet er allesbehalve fel uit. Hij oogt jeugdig met een kortgeknipt baardje met vlagen grijs. Maandagavond geeft hij een lezing in Amsterdam om – in zijn woorden – de Europese kernenergiesector te redden.

Want kernenergie zou een belangrijke rol moeten spelen om de doelen van het Parijse Klimaatakkoord te halen. Niet alleen Shellenberger vindt dat, ook veel energiedeskundigen erkennen de bijdrage die kernenergie zou kunnen leveren. Zelfs het beleidsbepalende VN Klimaatpanel IPCC geeft in een recent gerapporteerd rapport kernenergie in bijna alle scenario’s een sterk groeiende rol de komende decennia.  Toch worden er in Europa en de VS nauwelijks nieuwe kerncentrales gebouwd.

In Nederland staat kernenergie überhaupt niet op de agenda bij de onderhandelingen over een nieuw klimaatakkoord. De angst voor kernenergie is ‘onbegrijpelijk en irrationeel’, vindt Shellenberger. De Amerikaan (Democraat, kind van hippies) was ooit een anti-kernenergie activist en een voorvechter van wind- en zonne-energie. Maar nu is hij misschien wel ’s werelds grootste lobbyist voor nucleaire energie.

Klik hier om verder te lezen  

Journalist Karel Beckman plaatste een uitgebreid verslag op Energypost.eu  over het recente bezoek van Michael Shellenberger aan Amsterdam, waar hij het op opnam voor kernenergie.

An evening with ecomodernist Michael Shellenberger (or: a defence of nuclear power you have not heard before)

Pro-nuclear activist Michael Shellenberger, founder of the California-based global citizens movement Environmental Progress (“not paid by the nuclear industry“) was in Amsterdam recently, where he gave a very personal  â€œEcomodernist“defense of why nuclear power is good and how it should be supported.  â€œIt is about protecting the natural environment by concentrating human activity.“

Door: Karel Beckman

Few debates seem to be as deadlocked as that around nuclear power. The opponents insist it’s too dangerous even if it’s CO2-free, the defenders say its risks can be managed. The opponents also argue that nuclear power is too centralized and inflexible to function well in the flexible power system of the future. The defenders say it’s the unreliability of variable renewables that makes nuclear power the ideal CO2-free backstop.

Recently the opponents have been able to marshal another powerful argument: they point out that nuclear power has become too expensive compared to renewables to compete in the market. Even Nobuo Tanaka, former Executive Director of the  International Energy Agency  (IEA) and long-time nuclear advocate,  recently admitted  nuclear power is “ridiculously expensive“.

Klik hier om verder te lezen