Met een steeds welvarender wordende wereldbevolking die deze eeuw de grens van 10 miljard kan overschrijden, wordt het een grote uitdaging om zoveel monden te voeden. Ecomodernisten geloven niet dat kleinschalige, biologische landbouw in staat is die uitdaging aan te gaan. De lagere opbrengst per hectare van dit type landbouw zorgt ervoor dat enorme stukken land moeten worden klaargestoomd voor akkerbouw: een proces dat ten koste zal gaan van de natuur. Bovendien betekent het arbeidsintensieve karakter ervan dat het zware werk van de zelfvoorzienende boer niet wordt verlicht.

Om tegemoet te komen aan zowel de groeiende vraag als de groeiende behoefte aan minder milieuschade moeten we landbouw meer moderniseren en intensiveren. Op die manier verbouwen we meer voedsel op minder landoppervlakte. Ook zijn andere moderne technieken in de landbouw noodzakelijk, zodat minder gebruik wordt gemaakt van water, kunstmest en pesticiden. Een belangrijke rol in de landbouw is weggelegd voor genetische modificatie en andere moderne veredelingstechnieken. Verder kan worden gedacht aan broeikassen van meerdere verdiepingen.

Ook zullen we anders moeten denken over voeding. Vers, lokaal en biologisch: het is prima als individuele keuze, maar tot een lagere ecologische voetafdruk zal het niet leiden. Tot slot zullen we niet moeten terugdeinzen voor noviteiten als vlees en zuivelproducten die afkomstig zijn uit het laboratorium.